Kronika

Turniejem wiedzy na temat epoki romantyzmu oraz wspólnym oglądaniem filmowej adaptacji „Opowieści wigilijnej” Dickensa rozpoczęliśmy w ostatni piątek cykl spotkań LEKTURA NA EKRANIE, będących uzupełnieniem przygotowań do końcowego egzaminu z języka polskiego. W nieobowiązkowym, wieczornym spotkaniu wzięło udział aż trzydzieścioro uczniów ze wszystkich czterech klas ósmych i wszyscy podjęli walkę o honorowy słój staropolskiego bigosu myśliwskiego oraz świeżonki szlacheckiej w marynacie. To, co się działo, nie śniło się filozofom! Oby wspomnienia zaklęte w balladę trafiły pod strzechy:

Zegar bije raz, dwa, trzy… Już późna pora…

Wiatr niespokojnie pełza po murach kościoła…

Ludzie dawno ukryci w swych domach,

tylko ciemność i psów wycie na ulicach Bemowa…

Straszno!, bo straszna jest nowina,

że wieczór DZIADÓW się zaczyna.

Nie dane uczniom powrócić wcześnie do domu,

a jeno w myślach przenosić duszę utęsknioną

do domu, gdzie przy świeżo zaścielonym stole

rodzice czekają z gorącym rosołem.

Ciii… Nie do wiary… Co za czary???

Cóż to za straszliwe mary w szkole STO po zmroku?

Ach, ten potworny błysk w oku,

te lica trupie, miny głupie,

włosy dziwnie rozczochrane,

dłonie tuszem umazane…

A ci w tych ciemnych strojach,

podobni do upiora?

Czy to drzewa późnojesienne,

czy raczej jakieś mary senne…?

Straszne, straszne bure plamy…

Muszą być mary, muszą być mary…

A za nimi Świtezianek

cały wianek, cały wianek..

Ciemna, straszna tajemnica

maluje się na bladych licach…

Nie straszne im, że obok kaplica –

– w parafialnym budynku pogańskie DZIADY

zdominowały baby!

Trzydzieścioro było chętnych do spożycia bigosu kresowego,

lecz wśród finalistów dziada ani jednego.

Turnieju wielką improwizację

wygrała para Świtezianek:

Zofija Marczak i Julianna Nabiałek.

A zwycięstwo to uczciliśmy w ten sposób,

że nimfa z 8b otrzymała myśliwskiego słój bigosu

(wg przepisu z polskiego eposu),

zaś nimfa z 8a

świeżonkę szlachecką w marynacie ma

Cieszy się Mickiewicz w krypcie wieszczów na Wawelu,

że znawców romantyzmu w naszej Szkole tak wielu

Cieszy się baba od polskiego,

radość rozjaśnia oblicze pana Bandurskiego –

dumni są z młodzieży,

co w duchy wciąż wierzy,

radzi, że czucie i wiara wciąż do uczniów mówią,

a jeszcze bardziej, że uczniowie myślą, nie tylko zgadują