Kronika

Z okazji tegorocznego ŚWIETA SZKOŁY (a kto pamięta które to już z kolei?)na miejscu naszej szkoły powstała wieś ZAGÓRKA.
Zakwitła malwami i słonecznikami, zapełniła się mieszkańcami w ludowych (no prawie ludowych) strojach, zaprosiła do zabawy w dawnym stylu, zaproponowała pokazy dawnych czynności. Ach, czegóż to w Zagórce nie było! Można było spróbować miodu u bartnika, napić się ziołowej herbatki, złożyć wizytę zielarce, nauczyć się prać w balii i na tarze, maglować, robić wycinanki, tkać, zajrzeć na degustację kasz do karczmy i na współczesny przysmak do kawiarni, upleść sobie własnoręcznie wianek lub bransoletkę, zrobić filcowe korale, zajrzeć do „salonu” z biżuteria ludową, dokształcić językowo w zakresie gwary, posłuchać gry na flecie lub ludowych przyśpiewek, zatańczyć krakowiaka, pograć w piłkę, poznać tajniki karate, spotkać znajomych, zawrzeć nowe przyjaźnie… Długo by jeszcze wymieniać…
Było słonecznie, miło, wesoło, radośnie, rodzinnie.
I oto nam właśnie chodziło.(jb)